Türkçe - İngilizce çeviri (v1.4 yeni)
?Türkçe
Klasik dış ticaret teorilerine yönelik temel bir eleştiri, emek-değer teorisine dayanmasıdır ve bu teori emek dışındaki faktörlerin maliyet ve dış ticarete etkisini göz ardı etmektedir. Neoklasik iktisatçılar, emek maliyeti yerine "fırsat maliyeti" kavramını kullanarak, emeğin yanı sıra diğer faktörleri de içeren bir şekilde Ricardo modelini revize etmişlerdir. Buna göre, üretim, kullanılan bütün faktörlerin ortak katkısıyla gerçekleşir. Dolayısıyla, maliyet verimliliğin tersidir ve bir birim mal üretmek için gereken kaynakların toplamını temsil eder, faktörlerin parasal değerleri toplanarak hesaplanır. Bir malın fırsat maliyeti ise, o malın üretimini artırmak için serbest bırakılması gereken kaynakların miktarına eşittir.
Marshall (0000: 000-000), Ricardo modelini ikimallı olmaktan çıkarmak için temsili balyalar kavramını kullanmış ve malların değerini karşılaştırırken fayda-değer kuramını benimsemiştir.
İngilizce
A fundamental criticism of classical foreign trade theories is that they are based on the labor theory of value, and this theory ignores the impact of factors other than labor on cost and foreign trade. Neoclassical economists revised the Ricardo model to include other factors besides labor, using the concept of "opportunity cost" instead of labor cost. Accordingly, production takes place with the joint contribution of all factors used. Thus, cost is the inverse of efficiency and represents the sum of resources required to produce one unit of goods, calculated by adding up the monetary values of the factors. The opportunity cost of a good is equal to the amount of resources that need to be released to increase the production of that good.
Marshall (0000: 000-000) used the concept of representative bales to remove the Ricardo model from being two-goods and adopted the utility-value theory when comparing the value of goods. .